W niedzielę w górach po pozytywną energię :o).

Łukaszek ma Siostrę. I my tak sobie umyśliliśmy spędzić z tą naszą M. i jej małą Familią odrobinkę przyjemnego czasu, bo dawno już nas gdzieś wszystkich razem nie było :o).

Wsiedliśmy więc minionego niedzielnego przedpołudnia w autko i ruszyliśmy przed siebie, ruszyliśmy w góry.

Cel naszej podróży nie był ostatecznie sprecyzowany - wszystko wyszło, jak to się mawia: w praniu :o).
Wiedzieliśmy, że chcemy pospacerować razem, zjeść wspólny obiad. Te główne założenia udało nam się bez najmniejszego kłopotu zrealizować :o) a i ileż PONADTO.

businesslinka

Och jej, co za dzień. W środę. Miałam. :o)

Zostałam wysłana na spotkanie. Sama. JA!
Jakieś niemieckie garnitury chciały coś mówić do naszej firmy i wysłano mnie.

Dobrze.
Więc wyślę swoje zgłoszenie na spotkanie. (Może nie dotrze.)
Ale jednak, przyszło potwierdzenie. (Jeszcze się cieszą, że mnie poznają osobiście!)
Pojadę więc. (Może utknę w korku po drodze.)
O 12 w południe po korkach ani śladu, nikt nigdzie nie jedzie, poza kilkoma takimi jak Linka, na jakieś spotkanie, mało nas, nie tworzymy korków.
Zamelduję się w recepcji. (Może zabłądzę i nie znajdę hotelu)
Hotel jak byk stoi w znanym mi miejscu nie sposób się ku*wa zgubić.

Moi Ulubieńcy. :o)))))))

Pamiętacie tego oto fiołka? :o)

Bo przecież nie jesteśmy wieczni.

Czy potraficie cieszyć się z najmniejszych rzeczy? Czy doceniacie własne życie i jego najdrobniejsze zalety? Czy dostrzegacie takie w ogóle dookoła siebie?